Μπορεί να χρειαστεί μέχρι και 500 χρόνια έως ότου μια πλαστική σακούλα αποσυντεθεί. Στο μεσοδιάστημα, οι σακούλες γεμίζουν τις χωματερές, μολύνουν τις θάλασσες και εξοντώνουν τα ψάρια.
Η 3η Ιουλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά της πλαστικής σακούλας. Στην Ελλάδα, η δωρεάν διάθεσή της έπαψε επίσημα από την 1η Ιανουαρίου του 2018. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη για τους επιχειρηματίες, αλλά και για τους καταναλωτές;
Ας δούμε τι έχουν να πουν οι εκπρόσωποι του λογιστικού κλάδου και πώς εμπλέκονται στην προσπάθεια για τον περιορισμό της χρήσης των πλαστικών.
Μιλήσαμε με τον Παναγιώτη Γουρνά, Accounting Manager της Quantum, την Ιωάννα Σταυράκου, Senior Accounting Officer και τον Δημήτρη Νίτσα, Accounting Officer της εταιρείας μας.
«Στόχος της επιβολής της εισφοράς ήταν να μπει φρένο στη χρήση της πλαστικής σακούλας για την προστασία του περιβάλλοντος», εξηγεί η Ιωάννα Σταυράκου.
«Σήμερα, η επιβάρυνση είναι 7 λεπτά ανά πλαστική σακούλα», συνεχίζει ο Δημήτρης Νίτσας.
«Εξαίρεση υπάρχει στις βιοαποδομήσιμες και λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες».
Ουσιαστικά, η οικονομική επιβάρυνση -όσο μικρή κι αν δείχνει- λειτουργεί αποτρεπτικά για τον καταναλωτή και ενθαρρύνει την αγορά πάνινης/επαναχρησιμοποιούμενης τσάντας για τα ψώνια του.
Τι σημαίνει ότι «το περιβαλλοντικό τέλος έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα»;
«Το περιβαλλοντικό τέλος έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα έσοδα από αυτό αποτελούν δημόσιο έσοδο, το οποίο εισπράττεται από την Α.Α.Δ.Ε. και στη συνέχεια αποδίδεται υπέρ του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης», επισημαίνει ο Παναγιώτης Γουρνάς.
Κατά τα πρώτα τρία τρίμηνα του 2018, η ΑΑΔΕ εισέπραξε το ποσό των 15.506.584 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε 516.886.140 λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς.
